Les Pierres Jaumâtres.....Mega-stenen voor het oprapen.....Vandaag willen wij wat meer vertellen over de top van de berg Barlot. En niet alleen omdat we deze berg iedere dag zien of omdat die het uitzicht vormt vanaf het terrein van “Au Bout du Monde”. We willen vooral vertellen over wat er zich bovenop deze berg bevindt: een raar fenomeen. Op de top van de berg liggen enorme rotsformaties die daar al eeuwenlang aanwezig zijn. Maar juist de formaties en de vormen geven deze plek de speciale sfeer. Eigenlijk weet niemand echt exact hoe dit nu zo gekomen is en daarom ontstaan er natuurlijk ook allerlei legendes die dit willen verklaren. Maar voor alles is het een hele fijne plek om te bezoeken en je te verwonderen over de schoonheid van de natuur waar we verder geen weet van hebben en die zonder tussenkomst van de mens gewoon ontstaat en verder ontwikkelt. De rust die je overvalt wanneer je de top van de “Barlot” bereikt is enorm en de verwondering over het ontstaan van de formaties geeft iedereen een haast bovenmenselijke fantasie. George Sand zette in haar roman Jeanne (1844) al een verwijzing naar de Pierres Jaumâtres …...“Deze blokken, die als gigantische paddenstoelen op hun smalle basis zijn geplaatst, zijn de menhirs, hunebedden, cromlechs van de oude Galliërs, overblijfselen van Cyclopische tempels ... Deze sinistere plek, zonder grootsheid, zonder schoonheid, maar gevuld met gevoel van verlatenheid wordt het de Pierres Jomâtres genoemd.” Deze grote rotsgroepen heten officieel ook wel “tors” of “granietformaties”. Het zijn uiteindelijk de hele harde massieve rotskernen. Deze extra harde graniet was bestand tegen de vele weersinvloeden. De zachtere stenen delen verdwenen door de erosie van wind en regen en zo blijven er vreemd gevormde stapels met enorm harde stukken steen over. Horizontale en vertikale groeven geven samen met kleine bekkens met regenwater deze formatie vreemde vormen. En daarom is het natuurlijk een uitgelezen object voor mensen om allerlei legendes te maken over deze formaties. Er zijn daarom ook bijnamen gegeven aan de meest verbazingwekkende stenen: La Bascule (de weegschaal), l’Oratoire (het oratorium), Les Pains de sucre (de suikerbroden), Le Siège (de zitplaats), La Grenouille (de Kikker), Le Berceau du Diable (de duivelswieg). Wilt u deze plek tijdens uw verblijf op “Au Bout du Monde” ook bezoeken? Dat kan uiteraard en het is maar 20 minuten rijden. U parkeert de auto onderaan de heuvel. Een pad van 1,4 kilometer voert door het oude bos naar de top van de heuvel. Wanneer u dit pad loopt waant u zich al in de Romeinse tijd. Het stenen pad is namelijk al zo oud dat het u zoveel zou kunnen vertellen wanneer u alleen maar goed wilt luisteren. En wanneer u weer terugkomt van de ontdekkingstocht door de tijd kunt u ook nog even lekker bijkomen in het restaurant dat zich onderaan deze heuvel bevindt.
0 Comments
De geschiedenis van de woonwagen “Cabane”.....De fundering van de wagen.....De geschiedenis van de “Cabane” gaat weer verder. De laatste keer dat we u iets vertelden over het ontstaan van de woonwagen zijn we gestopt bij de sloop van de oude schaftkeet. Het metalen onderstel was toen helemaal ontdaan van het oude houtwerk. We gaan helemaal vanaf onderaf beginnen met de nieuwbouw van deze 3-persoons woonwagen. Als voorbereiding gaan we op zoek naar tweedehands deuren voor de woonwagen. Een aantal mooie hardhouten deuren vinden we op “le bon coin”. Daarmee ontstaat ook meteen het eerste probleem. De standaardmaat van de deuren in Frankrijk is hoog. Te hoog voor het uiterlijk van de wagen. Hij zou helemaal uit proportie zijn als we deze deuren zouden toepassen. En toch willen we deze deuren gebruiken. Een plan wordt dus gemaakt. Hier komen we later in het verhaal op terug. Eerst moet het metalen onderstel breder gemaakt worden en de hele constructie moet verstevigd worden. Gelukkig komen onze goede vrienden Gerard en Dini uit Nederland ons een bezoek brengen. Gerard neemt zijn lasapparaat mee en gaat als een echte smid aan het werk met stalen profielen en lasdraden. Onder zijn professionele handen ontstaat een robuust onderstel voor de nieuwe “Caban”. We kunnen er tevreden naar kijken. Nu dit klaar is kan ik zelf weer verder. Maar dan met hout natuurlijk, mijn specialiteit. De draagconstructie voor de ondervloer komt goed op het stalen onderstel te steunen. Je kunt nu goed zien hoe groot de vloer van de woonwagen gaat worden. Nadat de balken op maat zijn en de constructies passen wordt het hout geïmpregneerd. Daarna komen de vloerplanken aan de beurt. Het ruwe hout moet natuurlijk eerst glad geschaafd worden en er moeten groeven in komen voor de verbinding van de totale ondervloer. Alle planken voor de constructievloer worden eerst nog even netjes geïmpregneerd. Dan kan de hele boel opgebouwd worden. In de groeven van de planken komen latjes die ervoor zorgen dat de planken netjes vlak blijven ten opzichte van elkaar. En wanneer de hele vloer er op zit is de afmeting van de beschikbare ruimte echt goed te zien. Het fundament is gelegd en we zijn er trots op. Nu de constructievloer compleet is word het tijd voor de afwerkvloer. Hier hebben we inmiddels ook een goed plan voor bedacht. Eerst moet er een afwerkvloer van OSB platen op om alles goed glad te krijgen. Daarna werken we de vloer in zijn geheel af met marmoleum. Dat is nu een makkelijke klus. We plakken het en snijden alles wat uitsteekt af. Dat is natuurlijk een heel stuk gemakkelijke dan later vloerbedekking pas moeten maken als de wagen al klaar is. Het is een puik plan. We gaan dan ook meteen door met het maken van de gaten in de vloer voor de palenconstructie van de wanden. We freesen nesten in de vloer om de palen te plaatsen. De palen voor de wandconstructie worden ook goed voorbereid. Alles wordt eerst op maat gemaakt en de verbindingen worden gemaakt in de werkplaats. Ook worden de palen al gelakt. Dus wanneer de staanders vast geschroefd worden op de wagen is alles klaar. En zo gaan we dus een voorzichtig begin maken met de wandconstructie van de woonwagen “Cabane”. We zijn helemaal blij met de detaillering van de hoekconstructies. Als oude meubelmaker denk je daar toch extra over na en wanneer dan alles in elkaar past ben je daar erg blij mee. Even gekeken naar de afgelopen weken.....De dotterbloemen hebben het zwaar.....Vorig jaar hebben we met de hulp van Pascal twee grote stekken kunnen verpoten van dotterbloemen. Bij Pascal zijn huis is er een klein stroompje en bij de overgang van zijn pad waren er veel pollen met dotterbloemen. Het leek ons heel leuk om bij ons meertje ook wat dotterbloemen te hebben staan. We hebben toen twee pollen neer kunnen zetten aan de kant van het water. Ze waren op dat moment wel uitgebloeid maar tijdens dit voorjaar begonnen ze goed te groeien en eerste bloemen kwamen zelfs al tevoorschijn. Een prachtig gezicht zo aan de rand van ons meertje. Maar het noodlot sloeg toe. In het meertje hebben we af en toe ook wat moerasbevers zitten. Die zijn ook wel mooi om te zien maar een groot nadeel is wel dat deze beesten dol zijn op de vroeg bloeiende dotterbloem. En in één ochtend waren allebei de pollen met onze dotterbloemen helemaal kaal gevreten. De knoppen lieten ze er toen nog in zitten. Maar die waren voor het ontbijt van de volgende dag, zo bleek later. Het is inmiddels een knap treurig gezicht. Soms lukt het niet helemaal wat je in je hoofd bedenkt. We vinden het wel heel jammer. Maar ook dat is de natuur. Gelukkig kunnen we in het dal vlak bij ons ook nog veel dotterbloemen bekijken. Dit is in de loop van het water waar de rivier “le Petit Creuse” ontstaat. Hier heb ik dit jaar nog over verteld in de nieuwsbrief. Dus tijdens het uitlaten van Chef de hond kunnen we hier iedere dag even van genieten. Jonge dieren bij Pascal.....Het is natuurlijk voorjaar, Pasen. Hét uitgelezen moment om uit te kijken naar nieuw leven in de natuur. En laten wij nou de beste plek in de buurt weten om hier zelf getuige van te zijn. Dus we gaan op bezoek bij Pascal. De dieren bij onze Belgische vriend doen geweldig hun best om goed te voorschijn te komen voor de komende zomer. Veel jonge dieren zijn inmiddels geboren. Om te beginnen heb ik wat video's gemaakt van de kuikens. Wanneer het Paasfeest passeert moeten daar natuurlijk kuikens bij. En Pascal heeft er genoeg. De mirabellen struik ziet er veel belovend uit.....Deze maand heeft de mirabellen struik heel erg uitbundig in de bloei gestaan. Als dit een belofte is voor de oogst van de van de kleine mirabellen pruimen dan gaan we de emmers maar vast klaar zetten. Het afgelopen jaar was er ineens sneeuw en vorst tijdens de bloei van de struik en is de oogst min of meer in het water gevallen. Maar dit jaar is de bloei niet verstoord door het koude weer. Ik hoop dus op een goede oogst en we kunnen dan weer veel mirabellen jam en siroop maken. Het water loopt al in mijn mond. De nieuwe trap in de klokkentoren van Nouhant.....De vaste lezers van de nieuwsbrief kunnen zich misschien nog herinneren dat ons eigen “Atelier du Bois” de nieuwe trap heeft gemaakt in de klokkentoren van de kerk in Nouhant. Dit gebeurde in het voorjaar van 2023. Het is uitgebreid beschreven in de nieuwsbrief. U kunt de volgende knop gebruiken om het artikel nog eens te kunnen zien. Maar wat ik u nog graag wil laten zien is een artikel in de gemeente gids van de gemeente Nouhant. In het begin van het jaar wordt deze gids uitgegeven met daarin de belangrijkste gebeurtenissen van het afgelopen jaar op een rijtje. En het zal u dan ook niet verbazen dat het restaureren van de kerkklok en daarbij het vernieuwen van trap naar de klokkentoren ook vermeld staan. Met trots kan ik dan ook de foto's laten zien van het artikel. Daarbij zijn dan ook nog de foto's gebruikt die ik zelf gemaakt en aangeleverd heb aan de secretaris van de burgemeester. Onze Lieve Vrouwe van Lourdes.....De verschijning op 11 februari.....De kleine overblijfselen van de Franse Sainte Bernadette zijn op rondreis in Nederland deze tijd. Iedereen zal wel het verhaal kennen van de verschijning van de Heilige Maagd Maria aan Bernadette in Lourdes. Maar hoe is deze hele geschiedenis nu precies gegaan? Volgens de overlevering was op 11 februari deze verschijning aan Bernadette Soubirous. Dit was in de geschiedenis van de kerk een hele schok. De gevestigde kerkelijke orde moest zich toen goed gaan beraden wat ze hiermee aan moesten. Op 11 februari 1858 vertrok Bernadette met twee vriendinnen om hout te gaan sprokkelen bij de grotten in de buurt van Lourdes. Wanneer ze daar zijn ziet zij een prachtige dame die ze in eerste instantie “Aquero” noemt. Ze bespreekt dit met haar ouders thuis en een paar dagen later gaat ze weer terug naar deze grot en ziet ze “Aquero” weer. Vanaf toen werd de groep volgers en nieuwsgierigen steeds groter wanneer Bernadette naar de grot gaat om “Aquero” te zien verschijnen. Waarschijnlijk was het haar helderziendheid die hielp om de verschijning van “Aquero” tot stand te brengen. Maar naarmate het aantal toeschouwers toenam begon de politie zich zorgen te maken over de verstoring van de openbare orde en het werd haar verboden om nog langer naar die plek toe te gaan. Bernadette weigerde om gehoor te geven aan de eis van de politie en ging onverstoord verder met haar bezoeken aan de grot, samen met de groepen nieuwsgierigen. Na ongeveer een maand was de groep van toegewijde en nieuwsgierige mensen opgelopen tot wel 8000. Nadat Bernadette werd ondervraagd door de officier van justitie en er een onderzoek naar haar geestelijke gezondheid werd gedaan, worden de verschijningen in de grot steeds minder. Uiteindelijk zal Bernadette op 16 juli (dus ongeveer 6 maanden later) voor het laatst de verschijning van “Aquero” zien. Inmiddels hebben de autoriteiten de grot gesloten en als verboden terrein bestempeld. Alleen hoog geplaatste politici komen soms persoonlijk nog een bezoek brengen. Maar de gelovige, toegewijde en nieuwsgierige mensen zijn steeds doorgegaan met het samenkomen op die plek en het vieren van de verschijning van wat inmiddels de “Maagd Maria” genoemd wordt. Het is uiteindelijk Napoleon III die er persoonlijk voor zorgt dat de grot weer geopend wordt en de verboden erediensten weer voortgezet kunnen worden. Deze Napoleon was namelijk de eerst gekozen president door het volk en moest dan natuurlijk ook wel de wil van het volk volgen. De plaatselijke bisschop bracht een commissie van theologen bij elkaar. Zij deden een onderzoek van 3.5 jaar naar het fenomeen van de verschijningen. Bernadette werd enorm lang ondervraagd en uiteindelijk was er een uitspraak van de bisschop van Tarbes. In een brief in 1862 schreef hij dat het naar hun oordeel een werkelijke verschijning van de “Heilige Maagd Maria” aan Bernadette was. En dat in totaal er 19 verschijningen waren geweest. Daarbij werd ook gesteld dat alle gelovigen het recht hebben om dit verhaal als waar aan te nemen, aldus de bisschop van Tarbes. En daarom is er dus nog steeds een feestdag op 11 februari, naar aanleiding van de eerste verschijning in de grotten van Lourdes. Na de geschiedenis met de verschijningen en het onderzoek is Bernadette vertrokken naar Nevers (hoofdstad van de Nievre ongeveer 1,5 uur van camping “Au Bout du Monde”). Hier heeft ze meegeholpen met de heropbouw van een vergaan klooster. Haar gezondheid werd hier steeds slechter en uiteindelijjk is zij hier ook overleden en haar lichaam is hier nog steeds in een crypte te zien. Wilt u hier meer over zien gebruik dan deze knop die je naar de website van het “Bureau de Tourisme” brengt van Nevers. “Atelier du Bois” levert weer werk af.....Een speciale boeken/servieskast maar ook roomdivider.....Ook in het hout atelier zijn we weer druk bezig geweest om werk af te leveren. Deze keer was het een mooie kast die dienst moet doen als boekenkast, servieskast en roomdivider. Het huis waar deze kast moet komen is een oude woning in Schiedam. Het idee van het meubel was eigenlijk het maken van een zogenaamde kamer “en suite”. Maar om aan twee kanten een kast te maken met deuren daartussen was wat veel van het goede. Dus werd er gekozen voor een andere optie. Een meubel dat aan twee kanten als kast dient en toch ook een beetje de kamer in tweeën deelt. Eerst worden dan natuurlijk de tekeningen gemaakt en de exacte maat bepaald. Erg belangrijk wanneer je een meubel op maat maakt. Nadat dit allemaal klopt kan er begonnen worden met de opbouw van de kast. En zoals altijd bij “Atelier du Bois” wordt alles helemaal compleet opgebouwd tot en met alle deuren, laden en sluitingen toe. Wanneer dan alles klopt kunnen we alles gaan plaatsen. En dat was in dit geval in Nederland. Maar dat is niet zo'n probleem als je met de Paasdagen toch al bij familie in Nederland bent. Het meubel bestaat uit een romp van wit gemelamineerde panelen. Dit is makkelijk met het onderhouden en schoonmaken van het geheel. De totale buitenkant wordt gemaakt van massief hout dat afgewerkt wordt met een witte lak. De fronten bestaan uit massieve panelen die gemaakt zijn in een massief stijl- en regelwerk. Dit geeft de kast een mooi klassiek uiterlijk dat helemaal past bij het huis. Een huis uit het begin van de vorige eeuw. Het geheel is dan weer wit afgelakt. In het plafond van de woning waren gipsen ornamenten aanwezig en de kast moest natuurlijk wel precies tussen deze ornamenten in komen te staan. De maatvoering is ook een beetje aangepast aan deze ornamenten. Ik denk dat het geheel goed geslaagd is en we hebben weer een mooi meubel af kunnen leveren. Het is erg fijn om mensen blij te kunnen maken met een meubel dat standaard niet te koop is maar dan dus helemaal aan de wensen van de klant is aangepast. Het plan maken duurt soms eventjes maar als het meubel op zijn plek staat geeft dan wel een enorm voldaan gevoel. En het resultaat mag er zeker zijn. Het “Creuse-Monopoly”.....Het departement Creuse heeft zijn eigen “Monopoly”.....Het bestuur van het departement heeft samen met het communicatiebureau BM services een speciale uitgave gemaakt van het spel “Monopoly”. Deze uitgave is helemaal toegewijd aan ons departement Creuse, dus alles in dit spel heeft een link met de Creuse. Op die manier kun je werkelijk “spelenderwijs” de Creuse ontdekken. In het spel zijn de 22 straten die normaal uit Parijs komen nu toegekend aan de hoofdsteden van de verschillende kantons. Ook zijn er dan nog een aantal zeer markante dorpen aan toegevoegd. De vier stations zijn vervangen door toeristische trekpleisters en de water- en elektriciteitsbedrijven hebben plaats gemaakt voor twee vooraanstaande musea. Het spelbord laat in vogelvlucht de bijzonderheden van de Creuse zien. In het middelpunt staat “le Creusois”, het authentieke hazelnoten gebak van de Creuse. Daarnaast vind je het erfgoed van de architectuur en de cultuur in de vorm van de fontijn “Trois Grâces de Gueret”. De biodiversiteit met het “Etang des Landes”, de vakantiebestemming “Chalet des Pierres Jaumâtres” en natuurlijk de radio “France Bleu Creuse”. Het logo van de bank “Credit Agricole” is als grote sponsor ook veel aanwezig op alle bankbiljetten. Daarnaast kom je ook typische Creuse-dingen tegen op de “kans- en algemeen fonds” kaarten van het spel. Bovenstaand stukje is de vertaling van het artikel uit de “la Creuse-le Magazine” die het spel onder de aandacht brengt. Ik ben in de gelukkige situatie om in het bezit te zijn van dit Monopoly-spel. Ik kreeg het voor mijn verjaardag van mijn broer en zus. Hoe kan je het nog meer “Creusoise” krijgen dan dit. Wanneer je het speelt is het wel erg leuk om goed te kijken wat er nu allemaal veranderd is in alle Creuse aangelegenheden. En wat natuurlijk altijd het geval is......meedoen is belangrijker dan winnen. Wanneer je ook het echte Creuse-Monopoly wilt spelen kijk dan even op de website. www.monopoly-creuse.fr De geschiedenis van de woonwagen “Cabane”.....Onze kennismaking met de rode schaftkeet.....De laatste tijd maken we veel promotie met ons nieuwe filmpje van de woonwagen “Cabane”. Deze mooie complete manier van vakantie vieren in het Franse land heeft natuurlijk wel een geschiedenis. Het is zeker niet allemaal vanzelf gegaan. Daarom is het misschien wel leuk om de geschiedenis van deze woonwagen uitgebreid de revue te laten passeren. Het prille begin vindt plaats in de tijd dat we nog in Nederland woonden. En om precies te zijn in Rozenburg. Een goede vriend weet van onze zoektocht naar oude schaftketen om pipowagens van te maken. Ineens belt hij op......”Ik weet een schaftkeet die hangt nu in de kraan om gesloopt te worden. Ik kan ze nog stoppen maar dan moeten jullie deze wagen wel willen”. En toen werden we in maart 2014 ineens eigenaar van deze rode keet. Een dag later is de keet in onze achtertuin terecht gekomen. Wat waren we trots op ons nieuwe bezit en het maken van plannen kan gaan beginnen. Het eerste wat moet gebeuren.......deze wagen moet naar Frankrijk. Dat is al een behoorlijke uitdaging maar ook daar komt een oplossing voor. De hulp komt vanuit de kennissenkring van de vriendengroep van onze zoon. Vrachtwagenchaffeur ….. wil ons graag helpen om met zijn vrachtwagen onze rode schaftkeet naar Frankrijk te brengen. Deze hulp nemen we dan ook meteen met beide handen aan en op deze manier kunnen we nog veel meer spullen direct mee verhuizen. En vlak voor het transport krijgen we nog een kleine schaftkeet. Ook die kan nog net mee met dit transport. Wanneer ik de metalen treeplank afslijp kan die precies mee op de dieplader. En zo gaat er een grote vrachtwagen met onze spullen op weg naar Frankrijk, met ons kleine volkswagenbusje er achteraan. En zo kon het gebeuren dat er zomaar een oude schaftkeet vanuit Maasland via Rozenburg plotseling in Frankrijk staat. We hebben bij ons op het landgoed de keet een beetje aangekleed en hij heeft nog een aantal jaren dienst gedaan als logeer wagen voor diverse vrienden die langskwamen om ons te helpen. Het heeft nog tot 2019 geduurd voordat we aan de slag gingen met het maken van de nieuwe woonwagen “Cabane”. Samen met een oud-collega van het HMC-Rotterdam hebben we aan het eind van de zomer een flinke start gemaakt met de “Cabane”. Het slopen hebben we zo voorzichtig mogelijk gedaan. Bijna al het materiaal dat uit de schaftkeet kwam hebben we bewaard zodat we het in het later stadium weer kunnen hergebruiken. Vooral het dak hebben we in één stuk kunnen opslaan. Dit willen we weer gaan gebruiken voor de derde woonwagen. De kleine blauwe schaftkeet die ook met het transport naar Frankrijk is gekomen zal ook een keer aan de beurt komen om te vernieuwen. Hier is het dak dan al voor klaar. Maar voor nu hebben we een kaal stalen onderstel waar we weer met vol enthousiasme gaan beginnen met de bouw van woonwagen 2.......de “Cabane”. “Reblochon” een echte Franse Alpenkaas.....Hoe kreeg deze kaas zijn naam.....De “reblochon” is uiteraard een Franse kaas, van het soort van de zogenaamde “gewassen” korstkaas. De kaas wordt geproduceerd in het departement Haute-Savoie. Dat ligt in het Alpengebied ten zuiden van Genève en het meer van Genève. De naam "Reblochon" komt uit het dialect van de Savoie en is ontstaan in de zestiende eeuw. Het werkwoord “blocher” betekent “melken” en de naam “Reblochon” houdt dus in dat het om een tweede melkbeurt van de koeien gaat. Dit zit namelijk zo…… De alpenboeren moesten eens in de zoveel tijd hun melk afstaan aan de eigenaren van de alpenweide waar de koeien stonden. Dit waren over het algemeen de abdijen. Aan de hoeveelheid melk kon worden afgeleid hoeveel kaas er gemaakt werd en aan de hand van deze hoeveelheid kaas werd bepaald hoeveel belasting er betaald moest worden. En wat was nu de truc? De koeien werden dan tijdens de controle niet helemaal afgemolken en de hoeveelheid melk was dus een stuk minder dan normaal. De controleurs gingen weer weg met een lagere hoeveelheid en dus een lagere belastingaanslag. Daarna moest er dus aan het eind van de dag, en dat was meestal in het donker, nog verder gewerkt worden om de koeien af te melken. Dus na het melken (“blocher”) werd er voor een tweede keer gemolken (“reblocher”). Van deze melk konden de boeren dus in eigen beheer kaas maken en de naam was geboren, Reblochon. De melk van de tweede melkbeurt was natuurlijk niet meer zoveel maar het had een hoger vetgehalte en was rijker aan room en daardoor dus van betere kwaliteit. Van deze volle rauwe koemelk wordt de kaas dus gemaakt. Na het melken wordt de melk in koperen ketels verwarmd tot zo’n 33 °C en in ongeveer drie kwartier gestremd. De wrongel wordt versneden in kleine stukjes, en na uitlekken in de vormen gedaan. Hier gaat een totaal gewicht van 2,5 kg in en het vocht wordt er verder uitgeperst. Wanneer de kaas uit de vorm komt wordt het gezouten in een pekelbad en daarna 4 tot 5 dagen in de eerste rijpingskamer gezet. De kaas rijpt hier bij een temperatuur van 16-18 °C. Het wordt regelmatig gewassen en gekeerd. Vervolgens volgt de tweede rijping van 2 tot 3 weken in een rijpingskelder bij 12 °C, op planken van het plaatselijke naaldhout. Het resultaat is een kaas met een zachte, ivoorkleurige kaasmassa en een saffraangele korst. Nu de geschiedenis van de kaas bekend is kunnen we natuurlijk niet achterblijven met een mooi recept van deze kaas. Dus bij deze het recept voor een echte Tartiflette met Reblochon. 25 MIN VOORBEREIDING 20 MINUTEN BAKKEN 4 PERSONEN Voorbereiding: Volg voor een heerlijke Tartiflette de stappen in dit recept : - Schil en snijd de aardappelen in stukjes. - Snijd de uien in ringen. - Bak in een koekenpan het spek met de uien 3 minuten totdat ze bruin beginnen te worden. - Voeg de aardappelen toe en bak op middelhoog vuur gedurende 20 minuten. - Verwarm je oven voor op 200 °C - Thermostaat 6-7. - Blus af met de witte wijn en laat het 5 minuten bakken. - Breng op smaak met peper (zout niet nodig vanwege het spek) en voeg de nootmuskaat naar smaak toe. - Snijd je Reblochon horizontaal doormidden , met behoud van de korst. Bewaar een kant om bovenop de schaal te leggen om bruin te worden, en snijd de andere kant in kleine stukjes om te mengen met het aardappel, spek en uienmengsel. - Doe alles in een ovenschaal, en de andere helft van de kaas in grote stukken en leg dit met de kortst naar boven zodat die goed bruin kan worden. - Zet 15 tot 20 minuten in de oven totdat de Reblochon bruin is. - Serveer warm met een groene salade . En hier is je zelfgemaakte tartiflette!! Eet smakelijk Kachelhout inkopen.....Wanneer koop je een "stère" en wanneer een "kuub".....De afgelopen maand hebben we weer een nieuwe partij kachelhout gekocht en laten bezorgen. We doen dit sinds een jaar of 5 bij dezelfde leverancier. Wij kopen het hout wanneer het net gekapt is. Dit heeft als voordeel dat het wat goedkoper is maar het moet dan nog wel minstens 1,5 tot 2 jaar liggen om te drogen. Daarom hebben we flinke stapels liggen van verschillende jaren. Met de inkoop van het hout moet je dus wel 2 jaar vooruit denken. We hebben nu weer een hoeveelheid van 12 stère binnen. Nadat het was gestort zijn we zo snel mogelijk bezig geweest om het weer netjes op te stapelen. Het ligt er nu weer netjes bij en zal over 2 jaar verwerkt worden tot mooie kleine stukken die goed in de kachel passen. Bij de koop en verkoop van kachelhout hebben we het over de hoeveelheid. We spreken dan over een “stère”. Maar wat is dat eigenlijk. De meeste mensen weten wel dat wanneer je hout koopt dat de prijs dan bepaald wordt aan de hand van de kubieke meter prijs. Dus wanneer je een balk moet betalen wordt de inhoud uitgerekend en dat maal de kubieke meter prijs. Dat is gewoon in de houthandel. Maar wanneer je in de handel van kachelhout terecht komt hebben ze het ineens over een “stère”. Wat is nou toch het verschil? In de houthandel van constructiehout hebben we het eigenlijk altijd over hout dat al mooi op maat vierkant is gezaagd of geschaafd. Hier is dus keurig netjes de maat van te bepalen en dus ook de prijs Want een kuub netjes op maat gezaagd hout zou er dus uitzien als een netjes strak opgestapelde stapel van 1m. x 1m. x 1m. Hoe anders is dat bij kachelhout. Dit is eigenlijk een afvalproduct uit de bosbouw en voor de handel wordt dit hout wel op een lengte van 1 of 2 meter lang gezaagd. In sommige gevallen wordt het dan ook nog gekloofd en daarna opgestapeld op lange rijen die wel ongeveer één meter hoog zijn of hoger. Met een “stère” wordt nu dus een stapel hout bedoeld van 1m. x 1m. x 1m. En wanneer je dan dus langs een rij hout loopt van 1 meter hoogte kan je dus vrij snel uitmeten hoeveel “stère” het is. Dit is natuurlijk vele malen handiger dan van ieder stukje hout de inhoud te berekenen. Tot zover is het allemaal nog wel te begrijpen. Maar dan komt nog het meest ingewikkelde van de handel in kachelhout. Want die lengtes kachelhout van 1 meter worden voor het afleveren vaak afgekort op bestelling. Sommige willen het hout op 50 cm. en anderen op 33 cm. of 25 cm. En wanneer je dus de hoeveelheid hout van een “stère” gaat afkorten op maat en dan weer netjes gaat opstapelen in je houthok zul je zien dat het lijkt of het minder is geworden. Omdat je het nu mooier kan stapelen en er dus minder lucht tussen de houtblokken zal zitten is voor het gezicht de hoeveelheid minder geworden. Uiteindelijk is het dus zo dat wanneer een “ stère” hout van één meter lang netjes gaat verwerken tot stukken van 50 cm zal de stapel ongeveer een hoeveelheid van 0,8 m2 hebben. Wanneer je het hout afkort op 33 cm vertegenwoordigt dat een hoeveelheid van 0,7 m2 en in een lengte van 25 cm heeft het een hoeveelheid van 0,6 m2. En hier zit hem dus de verwarring. Wanneer je een “stere” kachelhout laat afleveren gekort in stukken van 33 cm. lang koop je dus ongeveer een hoeveelheid van 0.7 kuub hout. En wanneer je dus in je houthok de hoeveelheid kubieke meters gaat nameten dan voel je jezelf bedrogen door de handelaar terwijl dit niet waar is. Het komt er dus op neer wanneer jijzelf 10 stère hout afkort op 33 cm je in het houthok 7 kuub kachelhout hebt verzameld. Wat ook nog wel lastig is......wanneer een hoeveelheid bij jou thuis los gestort wordt moet je er dus maar op vertrouwen dat de hoeveelheid die geleverd wordt klopt met wat je hebt besteld. Nadat je een aantal jaren kachelhout hebt gebruikt krijg je daar een geoefend oog in. Maar dat duurt wel even. Van alles wat in het voorjaar.....Van een prachtige lente tot een winterwonderland.....De afgelopen weken hebben we alle mogelijke seizoenen al voorbij zien komen. Er is een periode van prachtig lente-weer voorbij gekomen. Buiten werken in je truitje behoorde tot de mogelijkheden en de eerste groepen met kraanvogels kwamen al voorbij om naar het noorden te vliegen. Ik ben benieuwd of deze vogels het gaan redden. Ik ben bang dat ze toch te vroeg zijn. Je kan wel goed zien dat alles een beetje in de war is door het afwisselende weer. Ook hebben we dagen met vrieskou die dan weer afgewisseld worden met mist en regen. Wij noemen dat dan wel mist maar over het algemeen zijn het natuurlijk toch de wolken die de heuvel waar we op wonen omgeven. Wij zijn nog vanuit Nederland gewend dat het altijd erg stil is wanneer het mistig is. Hier in Frankrijk kan het gewoon erg hard waaien met de mist (zeg maar de laaghangende wolken) om je heen. Dat is toch wel een rare gewaarwording. De combinatie van mist met vorst is wel een heel bijzondere. Met een beetje extra hulp van de wind wordt alles dat uitsteekt prachtig bevroren. De volgende ochtend is de sprookjes winterwereld een genot om doorheen te lopen. Misschien dat diegene die in de zomer hun tent of caravan graag neerzetten op de camping graag ook dit uitzicht zouden hebben vanuit de vakantiestoel. Dat is natuurlijk wel lastig maar we hebben een oplossing. We hebben de camera er bij gehaald en die heeft geprobeerd om er wat mooie beelden van te schieten. Later in de computer hebben we zorgvuldig het één en ander aan elkaar geplakt en ik hoop dat u nu ook net zo kan genieten als wij. Wij hebben deze ochtend ademloos en met open mond rondgelopen om al dit moois eens goed te bekijken. Geniet maar even mee….. |
AuteurBram en Annette Vroon eigenaren van Camping "Au Bout du Monde" voor een heerlijke rustige vakantie midden in de rust van de natuur en het authentieke Franse leven. Archieven
April 2024
Categorieën |